Skaza moczanowa

Odkładanie się kryształków kwasu moczowego jest związane z upośledzeniem funkcjonowania nerek i układu wydalniczego. Do skazy moczanowej mogą prowadzić zarówno przewlekłe jak i ostre choroby nerek, które z kolei mogą mieć różne przyczyny, m.in. infekcje, zakażenia grzybicze, zakażenia mykotoksynami, zatrucia, brak wody, wysoko proteinowa (wysokobiałkowa) dieta z równoczesnym niskim poziomem węglowodanów, braki żywieniowe (witaminy i składniki mineralne), bezczynność, stres (np. podczas wystaw, transportu). Chorobie sprzyja brak witaminy A oraz za duża dawka wapnia w diecie.

Kryształki kwasu moczowego mogą odkładać się we wszystkich organach, najczęściej są to jednak nerki, wątroba, osierdzie, serce i worki powietrzne.

Objawy są niespecyficzne, najczęściej jest to ogólnie zły stan zdrowia (brak apetytu, osłabienie, depresja) i następująca w krótkim czasie śmierć. Choroby jest w zasadzie nie do zdiagnozowania. Jest też nieuleczalna.

Nie są znane przyczyny. Podawanych jest kilka czynników sprzyjających zachorowaniu na tą formę skazy moczanowej, z których najczęściej wymieniana jest dziedziczona skłonność do zachorowania oraz białkowa dieta. Z tym, że nie chodzi tu o wysoki poziom białka, ale o złe zbilansowanie aminokwasów, których nierównowaga powoduje wzmożoną produkcję kwasu moczowego.

Na początku choroby ptaki wyglądają na zdrowe, mogą jedynie lekko kuleć i zauważa się niechęć do latania oraz siedzenia na żerdzi. Po bliższym przyglądnięciu się można zauważyć mało elastyczne i obrzmiałe stawy nóg. W dalszym przebiegu choroby pojawiają się typowe guzki dnowe głównie w okolicach stawów, wiązadeł i ścięgien. Guzki dnowe mają kolor białawo żółtawy (kremowy) i tworzą jakby wybrzuszenia pod skórą. Guzki mogą całkowicie zniekształcić nogi. Obrzęki są bardzo bolesne przy dotyku lub poruszaniu się. Zmiany mogą powodować całkowite unieruchomienie kończyny. Skóra w okolicy guzka może przybierać czerwonofioletowy kolor.